استفاده از رزین اپوکسی در تولید میلگرد کامپوزیت + عکس FRP
رزین اپوکسی
رزین ها که در دسته بندی مواد شیمیایی در گروه پلیمرها قرار میگیرند،
از دو منبع طبیعی و مصنوعی قابل دسترس هستند و به دو فرم نیمه جامد و مایع یافت می شوند
که دارای خواص و کاربرد های گوناگون در صنایع میباشند.
رزین ها دارای انواع گوناگونی میباشند که پرکاربرد ترین آن ها رزین اپوکسی است.
اصطلاح اپوکسی به گروه یا خانواده از مواد شیمیایی گفته میشود
که در آن پیوند یک اتم اکسیژن با دو اتم کربن وجود داشته باشد.
رزین اپوکسی که در محل مورد استفاده قرار میگیرد
از اختلاط دو بخش رزین و سخت کننده (هاردنر) حاصل میشوند
که باعث به وجود آمدن خصوصیات منحصر به فردی برای این ماده میشود.
امروزه خانواده بزرگ رزین اپوکسی دارای بالاترین کارایی ها دربین رزین های موجود در صنعت است.
رزین اپوکسی عموما درمقاومت های شیمیایی و ازهم پاشیدگی های
ناشی از عوامل محیطی و خواص مکانیکی بالاتر از انواع رزین های دیگر هستد
که همین امر موجب استفاده تقریبا انحصاری رزین های اپوکسی
در قطعات سازه های هوایی گردیده است.
از دیگر سو به دلیل چسبندگی بالای این رزین ها و مقاومتشان در برابر از هم پاشیدگی
ناشی از تماس با آب از آن ها به عنوان رزین ایده آل برای استفاده
در سازه های پیشرفته، صنایع دفاعی، نفت و گاز، صنایع ساختمان و مقاوم سازی، خودروسازی و … استفاده میشود
انواع رزین
رزین ها به دو دسته رزین های طبیعی و سنتزی تقسیم می شوند.
رزین های طبیعی
رزین این ماده پلیمری از منابع مختلفی از جمله:
گیاهان، حشرات و مواد معدنی بدست می آیند .
این بسپارها به سادگی شکلپذیر، اما کم دوام هستند.
تا قبل از تولید انبوه رزین های سنتزی، انواع طبیعی پرمصرف و رایج بودند.
اما با ورود رزین های مصنوعی دامنه کاربرد انواع طبیعی محدودتر شد.
رزین های سنتزی
با پیشرفت علم وصنعت دیگر رزین های طبیعی پاسخگوی نیاز روز نبود
در نتیجه محققان و صنعتگران جستجو برای جایگزین مناسب این ماده پرکاربرد را آغاز کردند.
پس از تلاش بسیار و با استفاده از رزین های طبیعی انسان توانست اولین رزین سنتزی را تولید کند.
این مواد مصنوعی خواص فیزیکی مشابه با انواع طبیعی اما در مجموع برتر از آن ها داشتند.
این ترکیبات از نظر قیمت، پایداری، یکنواختی، استحکام و میزان تولید،
سرآمد نمونه های طبیعی بودند. از آنجا که در شرایط تحت کنترل رزین سنتزی ساخته می شدند.
انواع رزین های سنتزی
رزین وینیل استات
رزین پلی استر
رزین فنولی
رزین وینیل استر
رزین اپوکسی
ویژگی های رزین اپوکسی
رزین اپوکسی (Epoxy Resin) مصالحی دو جزئی (ترکیب رزین اپوکسی و هاردنر)
با خاصیت چسبندگی بسیار خوب به بسترهای مختلف، مقاومت شیمیایی بالا
(بویژه در محیط های شدید اسیدی و قلیایی) و استحکام کششی،
فشاری و خمشی بسیار بالا میباشند. قبلا رزین های اپوکسی تقریبا تنها به عنوان پوشش سطح استفاده می شد.
قبل از جنگ جهانی دوم، بالا بودن هزینه های تولید مانع از تجاری شدن کاربرد رزین اپوکسی شده بود.
تلاش های بعدی و ابداع روش های تولید جدید، موجب پیدایش مقبولیت اقتصادی این رزین ها شد.
در حال حاضر نیمی از رزین های تولید شده در کاربردهای روکش سطح استفاده می شود.
باقیمانده در صنایع الکتریکی و الکترونیک، هوا فضا و ساختمان وسایر کاربردها، استفاده می شوند.
از مهم ترین ویژگی های رزین اپوکسی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
تطبیق پذیری با بسیاری از مواد و مصالح گوناگون
سهولت استفاده
مقاومت در برابر عوامل محیطی
استحکام و مقاومت کششی، فشاری و خمشی بسیار بالا
پایداری ابعادی
عایق عالی الکتریسیته
و…
گردآوری: میلگرد کامپوزیت